Swansea Üniversitesi'nden jeobilimci Dr. Emma Watts'ın liderliğindeki bir araştırma ekibi, Etiyopya'daki Afar Üçgeni'ni detaylı bir şekilde inceledi. Genç volkanik kayalardan 130'dan fazla örnek toplayan bilim insanları, bu verileri mevcut verilerle bir araya getirerek istatiksel bir model geliştirdi.
Nature Geoscience dergisinde yayımlanan araştırmanın sonuçları oldukça dikkat çekici.
Afar'ın altındaki manto, “tekdüze ve statik” bir şekilde yükselmek yerine, “nabız gibi atan” dalgalar halinde hareket ediyor. Bu dalgaların her bir atımı ise özgün kimyasal izler taşımakta.
Dalgaların üstteki levhalarla etkileşimleri ise bölgeden bölgeye değişiklik göstermektedir. Örneğin, Kızıldeniz gibi daha hızlı ayrılan yarıklardaki atımlar oldukça düzenli ve hızlı iken, Etiyopya'daki ana yarıkta levhanın kalın olması nedeniyle ayrılma süreci daha yavaş yaşanıyor. Buradaki atımlar ise daha seyrek ve dağınık bir karakter sergilemekte.
Sonuç olarak, Afar'da başlayan bu yarılma süreci, milyonlarca yıl sonra tam bir kopuşa yol açacak ve Doğu Afrika'nın doğu kenarı, ana kıtadan ayrı bir yeni okyanus havzası oluşturacaktır.
Bu sürecin yavaş ilerlemesi nedeniyle bilim insanları, bu gelişmeleri bizlerin, çocuklarımızın ve torunlarımızın görmesinin mümkün olmayacağını vurgulamaktadır.
