Muğla’nın Ortaca ilçesinde ambulans şoförü olarak görev yapan 35 yaşındaki Muhammet Tutar, kaybolmaya yüz tutmuş nalbantlık mesleğini ayakta tutmak için kendi imkânlarıyla mücadele ediyor.
Dalyan Mahallesi’nde yaşayan Tutar, at sevgisini dedesi ve babasından miras aldı. Çocukluğundan bu yana evlerindeki ahırda atlarla ilgilenen Tutar’ın bugün altı atı bulunuyor. İlk zamanlar atlarının nallarını çevre illerden gelen nalbantlara çaktıran Tutar, bu işi yapanların sayısının azalması üzerine sekiz yıl önce nalbantlığı öğrenmeye karar verdi.
Mesleğin son temsilcilerinden öğrendiği bilgilerle kendini geliştiren Tutar, zamanla ustalaştı. Hem kendi atlarının bakımını üstlenen hem de çevresine destek olan Tutar, nalbantlığın yaşaması için çalışıyor.
Tutar, AA muhabirine yaptığı açıklamada atçılıkla aile geleneği olarak ilgilendiğini belirterek şunları söyledi:
“Hobi olarak kendi atlarımın nalını çakıyorum. İhtiyaç duyanlara da yardımcı olmaya çalışıyorum.”
Atların doğal ortamda koşarken tırnaklarının yıprandığını, ahırda ise düzenli bakım gerektiğini ifade eden Tutar, tırnakların 45-60 günde bir törpülenmesi gerektiğini vurguladı. Nalın, atları taş ve diken gibi zararlı etkenlerden koruduğunu anlatarak şöyle devam etti:
“Çevrede hobi olarak at bakan arkadaşlarım var. Onlara da at, at hastalıkları ve nal konusunda yardımcı oluyorum. Atçılıkla uğraştığım için çevremden çok olumlu dönüşler oluyor. Atlar, insanların maddi olarak uzak kaldığı ama manevi olarak yakın olmaları gereken hayvanlar. İnsanın ruhunu besleyen, dokunduğunda bile farklı hissiyat uyandıran bir varlık. Yakın çevrem gelip ata binebiliyor, dokunup sevebiliyor.”
At bakımı ve beslenmesinin zor ve maliyetli olduğunu belirten Tutar, bu nedenle atçılığın yaygınlaşamadığını söyledi. Ancak en temel ihtiyacın nal olduğunu vurgulayan Tutar, nalbantlığın önemine dikkat çekerek şu ifadeleri kullandı:
“Nalbantlık, tükenmeye yüz tutan bir meslek. Mesleğin yaşaması için yeni başlayan insanların olması gerekiyor. At, nalbant olmadan olmaz çünkü atın temel ihtiyaçları arasında nal ilk sırada yer alıyor. Bir at gemsiz, eyersiz yürüyebilir ama nalsız yürüyemez. Atçılığın gelişimi için devam etmesi gereken en önemli meslek de nalbantlık. Ben de bu mesleğin devam etmesini istiyorum. Yeni yetişen insanlar umarım en azından bizim yükümüzü hafifletir.”
