Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde emekliler, yaklaşan Kurban Bayramı’nda kurbanlık alacak maddi imkana sahip olmadıklarını dile getiriyor. Bir emekli, “Devletin verdiği parayla yalnızca bir kurban bacağının parasını çıkarmamız mümkün. Et almamız imkansız” derken, bir diğer emekli de “Kurbanlık almaktan çok, beş kilo et bile alacak durumumuz yok. Zor bir geçim savaşı veriyoruz” şeklinde yorumda bulundu.
Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde, emeklilerin maaşlarının geçimlerini sağlamaya yetmediği, bu nedenle Kurban Bayramı‘nda kurbanlık alacak maddi güçlerinin kalmadığı ifade ediliyor. Bir emekli, “Devletin verdiği ikramiye ile kurban almamız mümkün değil. Aldığımız maaş 15 bin lira, ikramiyemiz ise 4 bin lira. Bununla kurban mı alacağız? Devletin verdiği parayla ancak bir kurban bacağını alabiliriz. Zaten et alma şansımız yok” diye açıkladı.
Maaşım, Kira ve Faturalara Yetmiyor
Bir başka emekli, geçim sıkıntısını aktararak,
“Kurbanlık almak bir yana, beş kilo et almaya bile gücümüz yok. Zor geçiniyoruz. Aldığım maaş, ev kirasına ve elektriğe yetmiyor, gıdayı bir kenara bırakın. Geçen sene hariç daha önceki yıllarda kurban kesiyordum, ama bu sene yine kesemeyeceğim“
“Kurban Alırsam Çocukların İhtiyaçlarını Karşılayamam”
Bir emeklinin ifadeleri ise şöyle:
“Şu an çok düşünceliyim, üç tane bekâr çocuğum var ve emekli oldum. Kurban almak için maddi durumum yok. Eğer kurban alırsam çocuklarımın üstüne başına bir şey alacak durumum kalmaz, evime erzak bile alamam. Görüyorum ki benim gibi milyonlarca emekli var; bu soruna hükümetin bir çözüm bulması gerekiyor. Aksi takdirde onlar kendi koltuklarında oturup rahatça yaşamaya devam edecekler. Gözümüzün içine bakıp çay parası veremeyenlere ‘yarın verirsin, olursa verirsin’ diyorlar. Bu millete yazık. Vatandaşı düşünmek zorundalar. Vatandaşın suçu sadece oy vermek mi? ‘Avrupa bizi kıskanıyor’ diyorlar ama orada yaşayan insanların durumu bizden daha iyi“
Bir Çayı Zor İçiyoruz
Diğer bir emekli, ekonomik sıkıntıları dile getirerek şunları belirtti:
Hiçbir şey düşünmeye gücümüz yok, bir çayı zor içiyoruz. Bu ekonomik durumdayken hiçbir şey almaya gücümüz kalmadığı gibi, bakmaya da tahammülümüz yok. Etiketleri gördüğümüzde strese giriyoruz
