

Türkiye'deki emeklilerin yaşam standartları her geçen gün ağırlaşmakta. Yeni yapılan bir araştırma, emekli aylıklarının alım gücündeki önemli düşüşü, artan çalışan emekli oranını ve sosyal devlet politikalarının yetersizliğini çarpıcı rakamlarla ortaya koyuyor.
Türkiye Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu Araştırma Merkezi (DİSK-AR), “Türkiye’de Emeklilerin Durumu: Emekli Aylıkları, Emekli Sayıları ve Ayrılan Kaynaklar” başlıklı kapsamlı bir rapor yayımladı.
Prof. Dr. Aziz Çelik, Deniz Beyazbulut ve Zeynep Kandaz'ın kaleme aldığı bu araştırmada, Türkiye’deki emeklilerin mali ve sosyal durumu, emekli aylıklarının zaman içerisindeki değişimi ve Avrupa ülkeleri ile karşılaştırmalı veriler incelendi.
EMEKLİ AYLIKLARI DÜŞÜYOR
Yapılan araştırmaya göre, ortalama emekli aylığı 2003 yılında asgari ücretin %36 üzerinde iken, 2025 yılında %22 altına düşmesi bekleniyor.
Ayrıca, kişi başına düşen milli gelir ile emekli maaşları arasındaki fark da giderek açılıyor. 2002 yılında emekli maaşı milli gelirin yüzde 46,4’üne denk gelirken, bu oran 2025’te yüzde 29’a gerileyecek.
ÇALIŞMAK ZORUNDA KALAN EMEKLİLER ARTIYOR
Türkiye'de en düşük emekli aylığı ile ortalama emekli maaşları arasındaki fark neredeyse kapanmış durumda. 2019 yılında en düşük emekli aylığı ortalamanın %48 altında iken, 2025 itibarıyla bu fark %16’ya kadar düşecek.
Aynı zamanda, çalışan veya iş arayan emeklilerin oranı da artış göstermeye devam ediyor. 2002 yılında %36 olan bu oran, 2024 yılının sonuna gelindiğinde %65,7’ye yükselebilir.
EMEKLİLERE AYRILAN KAYNAKLARDA AVRUPA’DA EN ALT SIRADAYIZ
Türkiye, Avrupa'da en fazla emekli nüfusuna sahip 3. ülke konumunda. Almanya ve Fransa'nın ardından en büyük emekli kitlesi Türkiye'de bulunuyor.
Ancak Türkiye, GSYH'den emeklilere ayrılan kaynak açısından Avrupa'nın çok gerisinde. AB-27 ülkeleri ortalamasında emeklilere ayrılan kaynak, GSYH'nin %9,8'i iken, Türkiye'de bu oran yalnızca %3,7 olarak kaydedildi.