CHP’nin Cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu, İstanbul Cumhuriyet Başsavcısı Akın Gürlek aleyhine yaptığı açıklamalar nedeniyle yargılandığı davada ikinci kez hâkim karşısına çıktı. 15 Haziran Pazartesi günü gerçekleştirilen duruşma, Silivri’de bulunan Marmara Açık Ceza İnfaz Kurumu 2 numaralı salonda yapıldı. İmamoğlu’nun İstanbul Cumhuriyet Başsavcısı’nı tehdit ettiği iddialarıyla yargılandığı dava, 16 Temmuz’a ertelendi.
Savcıdan 7 Yıla Kadar Hapis Talebi
İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesi’nde süregelen davada, savcılık makamı esas hakkındaki mütalaasını sundu. Mütalaada, İmamoğlu’nun “kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret”, “tehdit” ve “terörle mücadelede görev alan kişileri hedef göstermek” suçlarından 2 yıl 8 aydan 7 yıl 4 aya kadar hapis cezası ile yargılanması talep edildi.
TCK 53. Madde Gündemde
Savcılık ayrıca, Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi uyarınca İmamoğlu’nun kamu görevlerinden men edilmesi ve siyasi haklarının kısıtlanmasını da istedi. Bu talep, TBMM üyeliği ile yerel yönetim görevlerini de kapsıyor.
İmamoğlu ve Özgür Özel Duruşmada
Duruşmaya, başka bir suçtan tutuklu bulunan Ekrem İmamoğlu ve avukatları katıldı. CHP Genel Başkanı Özgür Özel ile çok sayıda partili ve izleyici de mahkeme salonunda yer aldı. Mahkeme heyeti, savcılık mütalaasının dosyaya girdiğini açıkladıktan sonra İmamoğlu’nun savunmasına geçildi.
Ekrem İmamoğlu’nun savunma metninin tamamı şu şekilde:
Sadece on gün önce, dünya hayatının fâni olduğunu bir kez daha derinden hissettik. Bu dünyadan göçerken insanlara güzel duygular bırakmayı başaran, ebediyete bu zarafetle yürüyen en özel insanlardan birini, Ferdi Zeyrek’i kaybetmenin derin üzüntüsünü yaşadık.
Değerli başkanıma, kardeşime Allah’tan rahmet diliyorum. Mekânı cennet olsun. Yüz binlerce insanın yas tutarak, cenazesine eşlik ederek uğurlaması; sadece 14 aylık bir hizmetle bu gönül bağını kurmasının ardındaki sıra dışı psikolojiyi, milletimizin adil, güler yüzlü, kucaklayan, halkla iç içe olan, ayrım yapmayan, “sendensin, bendensin” demeyen bir yöneticiye duyduğu derin özlemi ve bu hasretin Manisa’da bir nebze giderilmiş olmasının yansımasını ifade etmektedir. Bu yaşanan duygu seli birleştirici olmanın, kapsayıcılığın, insanı insan olduğu için kucaklamanın açık bir delili değilse nedir?
Yanı başımızda, ülkemiz için çok kritik bir döneme girdiğimiz bir savaş ortamının tam ortasındayız. İsrail’in Filistin’e yönelik saldırıları, özellikle Gazze’de yaşanan büyük insanlık dramı, ne yazık ki dünyanın sadece izlemekle yetindiği, müdahalede bulunmadığı, tarihin en korkunç insanlık trajedilerinden biridir. Bugün fütursuzca yürütülen İran saldırısı da hep birlikte kınadığımız bir olaydır; ancak ülke olarak kınamanın ötesinde bir duruş sergilememiz gerektiği de açıktır.
Tarih boyunca bazı savaşlar yalnızca toprak için değil, aynı zamanda zihniyetlerin, yönetim biçimlerinin çatışması olarak yaşanmıştır. Mecbur kalmadıkça savaşın bir cinayet olduğunu söyleyen Mustafa Kemal Atatürk’ün sözlerinin aksine, bu çatışmalar ne yazık ki böyle bir anlayışla sürdürülmektedir. Ülkelerde demokratik denetim ortadan kalktığında, halkı temsil etmek yerine yalnızca iktidarı ayakta tutma arzusu hâkim olduğunda, devlet sistemi ve kurumlar örselendiğinde bunun doğal sonucu savaşlar ve insanlık dramlarıdır.
Bu nedenle, medeniyetin beşiği olan cennet vatanımızda, milletimiz adına güçlü bir gelecek inşa etmek için demokrasinin ve adaletin en güçlü şekilde temsil edildiği bir ülke yaratma zorunluluğumuz vardır. Kurumları güçlü, iktidarı şeffaf, siyasetçileri hesap veren adil bir düzene ihtiyacımız vardır.
Bugün Silivri’deyiz. Hakkımda açılan davanın ikinci celsesi için yargı önündeyiz. Oysa Çağlayan’da olmamız gerekirken buradayız. Yüce Türk yargısı için burada olmayı ve bu şekilde yargılanmayı asla kabul etmiyorum, içime sindiremiyorum. Türkiye’ye büyük maddi, manevi ve uluslararası itibar kaybı yaşatan bir operasyonun sonucu olarak buradayız.
Cevabı olmayan ama en net soruyu soruyorum:
Biz neden Silivri’deyiz?
Tutsağız. Zindandayız. Manevi, moral ve ekonomik bedeli ağır. Bu operasyonun bedeli yaklaşık 150 milyar dolar. Krizlerin içinde boğulurken bu bedel neden ödeniyor?
Ben neden Silivri’de tutsak, zindandayım?
Çünkü “İstanbul’u kazanan Türkiye’yi kazanır” diyen bir zihniyete karşı tam üç kez seçim kazandık. 16 milyon insanımıza eşit hizmet götüren, yoksullardan gençlere, çocuklara, kadınlara kadar herkese dert ortağı olduğumuz için buradayız. Metroda, altyapıda, kentsel dönüşümde, çevre yatırımlarında icraatçı belediyecilik yaptığımız için buradayız. İstanbul’un muhafızı olduğumuz için, ranta ve talana “hayır” dediğimiz için buradayız. 15,5 milyon insanın oyunu aldığım ve milletin teveccühünü kazandığım için buradayım.
Buradan milletimize bir kez daha haykırarak soruyorum:Biz yargılanıyor muyuz? Hayır!
Biz 90 gündür, hatta bazı arkadaşlarımız 250 gündür tutsak; yargı tacizine maruz kalıyoruz. Psikolojik işkence ve düşman hukuku ile karşı karşıyayız. Kumpaslar, iftiralar, algı operasyonları, gizli tanık yalanları ve geçmişi suç dolu insanların iftiralarıyla esir tutuluyoruz. Bu bir yargılama değil, doğrudan cezalandırmadır.
Yargılanmıyoruz, cezalandırılıyoruz
Türkiye tarihinde görülmemiş uygulamaları bu millet yaşadı:
Şafak vakti evlerden insanlar alındı; aç ve susuz bırakıldılar. Tutsak arkadaşlarımız yargı mensupları tarafından tehdit edildi. Aileleri ve işleri ile tehdit edilerek iftiraya zorlandılar. 600–700 kilometre mesafelere, birçok arkadaşımız acımasızca sürgün edildi. Kadınlara daha büyük zulümler yapıldı; iftiraya zorlandılar. Avukatların savunma hakları ellerinden alındı; gizlilik kararlarıyla susturuldular. Gençler, aylarca protesto yaptıkları için hapiste tutuldu.
Ne yazık ki milyonlarca insanı temsil eden belediye başkanları, siyasi yol arkadaşlarımız ve değerli bürokratlarımız haksız ve hukuksuz bir şekilde hapisle cezalandırılıyor. Millet açlık ve sefalet içindeyken, bu zulüm koltuk hırsıyla yapılmaktadır.Bu süreçte, benim ülkem adına en büyük idealim; bir hukuk devleti tahayyülüdür.
Ancak öyle bir hukuk devleti ki; yalnızca metinlerde değil, uygulamada da adaleti esas almalıdır. Hâkimin önündeki dosyada isim değil delil, düşünce değil eylem, aidiyet değil hukuk konuşulsun. Savunma, yargının asli unsuru olarak saygı görsün. Hiçbir yurttaş, hak ararken korkmasın. Bir insan, fikrini beyan ettiğinde değil, susmak zorunda bırakıldığında tehdit altında olduğunu hissetsin. Kararı veren yargı mensupları, yani adaleti sağlamakla mükellef insanlar verdikleri kararlardan dolayı herhangi bir korku veya endişe yaşamadan, bağımsız ve tarafsız düşünmeli ve karar vermelidir.
Benim tahayyül ettiğim hukuk devleti; iktidarların değil, adaletin hüküm sürdüğü bir düzendir.
Siyasi iktidarların gücünü sınırlayan, yurttaşın hakkını koruyan, adaleti yalnızca güçlülerin değil, güçsüzlerin de umudu yapan bir sistemdir. Bugün burada yargılanan ben değilim; aklımızdan iktidarın hoşuna gitmeyen her muhalif duruş, her demokratik kazanım ve millet iradesi yargılanmak isteniyor.
Ama bilinmelidir ki; bir ülkeyi ayakta tutan ne silah gücüdür ne servet birikimidir. O ülkeyi ayakta tutan tek şey adalettir, haktır, hukuktur.
Ve adaletin olmadığı bir memlekette ne yatırım olur, ne huzur olur, ne de gelecek. Ne refah olur, ne bereket olur, ne de zenginlik.
Bu nedenle bu mücadele yalnız benim değil, bu ülkenin tüm çocuklarının, torunlarımızın, gelecekte bu mahkeme salonlarını adaletin evi olarak görmek isteyen herkesin mücadelesidir.
Ben işte bu inançla, bu umutla, bu ideal uğruna direniyorum.
Her gün “Yargı bağımsızdır” demekle yargı bağımsız olmuyor. Yargı bağımsızlığı için irade gerekir. Aksi halde 100 kuruma iş yapan birine “çete” derseniz; 5 CHP’liyi hedef alır, 95’ine dokunmazsınız; sonra o “çete” dediğiniz kişiyi serbest bırakırsınız. Bu, hukuk devleti değil, üstünlerin hukuku olur.
Hayalini kurduğum bu hukuk sistemi, bu binadaki herkesin—hakiminden avukatına, güvenlik görevlisinden genel başkanımıza kadar—evlatlarına, torunlarına eşit şekilde muamele edilmesini sağlar. Hiçbir çocuğumuz sabah baskınıyla evinden alınmaz. Hiçbir yurttaşımız, düşüncesi nedeniyle düşmanlaştırılmaz.
Ben, bu ülkenin her insanını seven bir yönetici olarak çocuklara ayrı bir sevgiyle bakan, insan sevgisini yüreğinde taşıyan biriyim. Bizim idealimiz; üretken, düşünen, yaratıcı, doğaya saygılı, kindarlıktan uzak, dünya ile rekabet edebilen bir gençliktir. “Benden olmayan bertaraf olsun” demeyen bir anlayışla, milletin tüm evlatlarını mutlu etmek hedefimizdir.
Evet, mücadeleye devam ediyorum. Bu, yalnızca benim ya da yol arkadaşlarımın değil; milletimiz adına verilen büyük bir mücadeledir.
Neler yaşadım, neler:
Ahmak Davası: Neden hâkim değişti? 2,5 yıldır neden istinafta bekletiliyor? Seçim İptali: İstanbul halkını, iradesini neden suçladınız? Sandıklar, görevliler suçlu değil ama seçim iptal. Kim çaldı? Büyükçekmece Davası: 1000 gün geçti, dört duruşma oldu, savcı yok, mütalaa yok. Bu nasıl bir kötülük? Bilirkişi Davası: 24 dosyada aynı kişi bilirkişi! Bunun tesadüf olduğuna, bir olasılık olduğuna inanmamızı bekliyorlar, hangi akıl ile dalga geçmektedir, bu milleti küçümsemektedir. Avukatlarım suç duyurusunda bulundu, ses yok. Ben bu haksızlığı milletime açıklayınca hemen resen soruşturma! Bu mudur hukuk?
Ve gelelim en vahim meseleye:Gelelim turpun büyüğüne, dananın kuyruğuna… Benim anamın ak sütü gibi helal diplomamı bir koltuk uğruna iptal ediyorsunuz. 28 kişinin daha hayatını mahvediyorsunuz. Savcılık bu işi hızlandırmak için devreye giriyor! Bu yapılır mı?
Ülke yanıyor. Ekonomi çökmüş. Millet umutsuz. Çocuklar ağlıyor. Ama siz hâlâ cezalandırma peşindesiniz. Resmim yasak, sesim yasak, sosyal medya yasak… Ama bilin ki milletin gönlünden beni silemezsiniz. Sevgi büyür, büyür, büyür!
Güç gösterisi, zayıflığın alametidir.
Bir iktidarın en zayıf hali, muhaliflerini tutukladığı andır.
Meşru bir iktidar, böyle bir zulme tenezzül eder mi? Etmez.
Karizma, elindeki yetkiyi masum insanlara karşı kullandığın anda yerle bir olur.
Bir ülke yanlış yolda ısrar etmez. Eğer ederse, bu kibirdir.
Bunun adı patika bağımlılığıdır. Türkiye başka bir yol gösteriyor. Dünya ve konjonktür bizi başka bir yöne çağırıyor. Bu dönemi ıskalarsak gençlerimize ve geleceğimize yazık olur. Buna müsaade etmeyeceğiz, derdimiz budur.
Bizim derdimiz budur: “Devletin dini adalettir.” “İnsanı yaşat ki devlet yaşasın.” Bu ilkelerle yürümek zorundayız.
Vazgeçin!
Bu ülkeyi uçurumun kenarına getirmekten vazgeçin!
Beni ve arkadaşlarımı tutuksuz yargılayın. Çağırın, gelelim. Saygısızlık etmeyiz ama biz de saygı bekleriz.
Etrafımızda hemen tüm bölgeye yayılma riski gösteren ağır bir jeopolitik kırılma yaşanırken, Türkiye ağır sorunlarının üstüne bu kırılmaların yarattığı siyasi ve iktisadi risklerle boğuşurken, iktidarın da tabiriyle “iç cepheyi güçlendirmek” dışında artık yol yoktur.
Bu ülke karşılıklı uzlaşma ortamından, birlikten, beraberlikten, adaletten zarar görmez.
Bugün artık herkes için şapkayı önüne koyup düşünmekten başka yol yoktur. Ya bu ağır resmi değiştireceğiz ya da geleceğimizi kaybedeceğiz.
Millet büyüktür.
Bu toprak, bu bayrak, bu makamlar milletindir.
Egemenlik, kayıtsız şartsız milletindir.
12:58 16 Haziran 2025
Ekrem İmamoğlu’nun mahkemede çektikleri en net görüntüler paylaşıldı
11:26 16 Haziran 2025
Ekrem İmamoğlu hakim karşısına çıktı
Siyasi yasak ve 7 yıl 4 aya kadar hapis cezası talep edilen davanın duruşma salonundan görüntü paylaşıldı.
