Polisin Sessiz Çığlığı: İmdat Diyorlar, Duyan Yok!

Bazı sabahlar vardır… İçinizde tarif edemediğiniz bir huzursuzlukla uyanırsınız. Telefon ekranında düşen ilk haberle yutkunursunuz:

“Bir polis daha yaşamına son verdi.”

Giderek artan bu “haberler” artık sadece bireysel vakalar değil. Bunlar; devletin en temel yapı taşını oluşturan, sokakta güvenliğimizi sağlayan insanların sessiz çığlığıdır. Bu çığlık ne yazık ki, yıllardır sistematik olarak bastırılıyor.

Polislik: Bir Meslek Değil, Bir Adanmışlık Dramı

Polislik Türkiye’de yalnızca bir meslek değil; geceyle gündüzün, aileyle görev arası çizginin silindiği bir yaşam biçimi. Polis; toplumun güvenliği için kendi hayatını, sağlığını ve ailesini geri plana atmak zorunda bırakılan kişidir.

Bu meslek seçilirken yapılan psikolojik, fiziksel testler, personelin görevine ne kadar hazır olduğunu kanıtlar. Ancak mesele şu: Devlet, göreve hazır olan personel için acaba yeterince sağlıklı bir çalışma ortamı sunuyor mu?

İstatistikler Uyarıyor: Bu Teşkilat Yıpranıyor

Son 35 yılda 1.311 polis, intihar ederek yaşamına son verdi.

Sadece 2021’de bu sayı 108.

2025’in ilk yarısında bile sayı şimdiden 38’e ulaştı.

Bir rapora göre:

Polislerin %75’i mesleklerinin psikolojilerini tahrip ettiğini söylüyor.

%74’ü aile yaşamlarının büyük zarar gördüğünü beyan ediyor.

Ortalama ömür: Türkiye geneli 73,8 yıl. Polislerde 55’e kadar düşüyor.

Bu tablo sadece dramatik değil, devletin en kritik güvenlik organının yıprandığını gösteren acı bir resmi kayıttır.

Mobing: Yasal Hakkın Üzerine Gölge Düşüren Sistematiktir

Mobbing, yalnızca psikolojik bir zorbalık değil; iş güvencesini tehdit eden bir kontrol mekanizmasıdır.

Polis okullarında başlayan şu sözle başlar her şey:

“Mesleğiniz pamuk ipliğine bağlı. Amirinizin iki dudağı arasında…”

Bu anlayış, anayasa ve yasaların tanımadığı, tamamen kişisel keyfiyete dayalı bir hiyerarşi doğurur. Şikâyet eden değil, ses çıkaran değil; susup katlanan makbul personel olur.

Oysa Anayasa’nın 18. maddesi ne der?

“Angarya yasaktır.”

Bu hüküm, kamu personeli için de geçerlidir ve polisin ek görevlere insanüstü bir tempoyla çağrılması bu hükme açıkça aykırıdır.

2025 yılında atamalarda getirilen puan sistemiyle birlikte büyük haksızlıklar meydana geldi. İstanbul, Ankara gibi büyükşehirlere yapılan atamalarda adaletsizlik yaşandığını düşünen personeller, mahkemeye başvurarak hukuki tedbirler talep ediyor. İlk tercihlerine İstanbul’u yazan bazı polisler atanamazken, 54. ve 55. sıradaki tercihlere atama yapılan örnekler bulunuyor.

Vardiya Rejimi: Fiziksel Tükeniş, Ailevi Çöküş

12/12, 12/24, çakma 12/36 gibi çalışma sistemleri, insan fizyolojisine uygun değildir. Polis memurları çoğu zaman 15–16 saat çalıştırılıyor, ardından 2 saat dinlenmeyle yeniden göreve çağrılıyor.

657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu’na göre memurun haftalık mesai süresi 40 saattir.

Polislerin gerçekteki haftalık mesaisi: 60 saat ve üzeri.

Aylık mesai: 240 saati geçiyor.

Bu kadar yüksek mesaiye rağmen;

Saatlik ücret ödenmiyor.

Fazla mesai olarak görünen kalem “tazminat” olarak sabitlenmiş.

Yorgunluk ve aile hayatı adeta yok sayılmış.

Anayasa’nın 55. maddesi açık:

“Devlet, çalışanların yaptıkları işe uygun adaletli bir ücret elde etmeleri için gerekli tedbirleri alır.”

Ama bu madde de polisler için uygulanmıyor.

Sosyal Güvenlik Sistemi Polis İçin Ne Kadar Güvenli?

Polisler çalışırken aldığı maaşın %40-50’sine düşen bir emekli maaşıyla yaşamaya çalışıyor.

Aile yardımı yok.

Görevdeyken ödenen Emniyet Hizmetleri Tazminatı emeklilikte kesiliyor.

POLSAN kesintisi emeklilikte dezavantaja dönüşebiliyor.

Emekli polis, geçinmek için sokaklardan kağıt topluyor, bekçilik yapıyor.

Oysa sosyal güvenlik sistemi, çalışanın yalnızca iş yaşamında değil, emekliliğinde de insanca yaşamasını güvence altına almalı.

Bugün bu güvence polis için yok.

İkinci Şark: Görevi Değil, Ailesi Taşıyamıyor

Emekliliğine iki yıl kalmış, çocukları üniversiteye hazırlanan, eşi özel sektörde çalışan bir polis memuruna şark görevi çıkıyor. Sonuç:

Evlilikler sarsılıyor, boşanma artıyor.

Eğitim aksıyor.

Emekli olmak zorunda kalanlar, birikimsiz bırakılıyor.

İkinci şark zorunluluğu artık bir ceza biçimine dönüşmüş durumda.

Ücret Dengesi: Enflasyon Karşısında Erimiş Bir Onur

Yeni başlayan polis maaşı: 54.800 TL

10 yıllık personel: 60.000 TL

22 yılını devirmiş polis: 62.000 TL

Aynı ülkede belediye personelinin maaşı ortalama 90-100 bin TL.

Aradaki fark sadece ücret farkı değil, sendikal örgütlülük farkı.

Polislerin sendika kurma ve toplu sözleşme hakkı olmadığı için; diğer kamu çalışanlarının kazandığı 347 ek kalemin hiçbiri polis memurlarına yansımadı.

Çözüm Önerileri: Bir Güvenlik Reformu Zamanı

Polislerin sorunları çözülmeden, kamu güvenliği güçlenemez.

Devletin otoritesi, ancak çalışanlarının haklarını koruyarak meşruiyet kazanır.

Bu kapsamda:

Anayasa’nın 18. ve 55. maddeleri uygulanmalı.

Çalışma süresi haftalık 40 saatle sınırlandırılmalı.

Fazla mesai saat başı ödenmeli veya 8 saate 1 gün izin verilmeli.

3600 ek gösterge tüm personele şartsız verilmeli.

Emeklilikte aile yardımı ve tazminatlar korunmalı.

Sosyal güvenlik sistemi polis için güçlendirilmeli.

Amir mobbingine karşı bağımsız denetim mekanizması kurulmalı.

Sendika hakkı anayasal çerçevede tanınmalı.