PKK’nın kendini feshetmesi ve silah bırakacağını duyurması tarihi bir adım mı?
Evet; tartışmasız…
Tarihi ancak daha ilk adım… Devamının nasıl şekilleneceği oldukça önemli; İkinci, üçüncü, dördüncü adımlar neler olacak…
Silahların nasıl bırakılacağı, teslimatın nasıl gerçekleştirileceği, yönetim kadrosunun hangi yönlere gideceği, Kandil’in nasıl boşaltılacağı ve binlerce militanın ne olacağı konusunda henüz net bilgiler mevcut değil…
AKP Genel Başkan Vekili Efkan Ala’yı dinledim. Görüşmelerin sürdüğünü, mekanizmanın çalıştığını ve yakında bir karar verileceğini ifade etti…
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı dinledim. Önümüzdeki günlerde kapsamlı bir açıklama yapılacağına dair bir ayrıntıya girmedi.
Anladığım kadarıyla pazarlık süreci devam ediyor…
Peki ne oldu?
Olan şu: PKK’nın çatı kuruluşu KCK (içinde İran’daki PJAK ve Suriye’deki PYD de bulunuyor) yalnızca Türkiye ayağını feshetti. PKK, tarihi misyonunu tamamladığını ve yürütülen çalışmaların sonlandırıldığını açıkladı.
Bu güzel… Ancak açıklama tuzaklarla dolu…
Öncelikle, yayınladıkları bildiride Kürtlerin soykırıma uğradığını iddia etmeleri ve cumhuriyetin kuruluş belgesi sayılan Lozan anlaşmasına karşı özgürlük mücadelesi verdiklerini söylemeleri sinirleri altüst etti…
Daha ilk günden büyük zarar verdi…
İlginç olan, iktidarın bu iki önemli vurguyu görmezden gelmesiydi… Erdoğan bu konulara değinmedi, Bahçeli de öyle. Düne kadar bebek katili dediği Öcalan’a teşekkür etti…
Birileri “kelimelere ve tanımlamalara takılıp kalmayın, sonuçta 47 yıllık terör olayı sona eriyor, silahlar gömülüyor” diyebilir ama kısa bir süre sonra karşımıza soykırım iddiaları ve Lozan da gelebilir…
Birileri Lozan’ı yeniden ele alalım diyebilir… Milliyetçi/muhafazakar olarak tanınan Cumhur İttifakı, soykırım göndermesine aynı hızla yanıt vermeliydi. Lozan’ı tartışmayız demeliydi…
Demedi… KCK’dan yapılan açıklama tuzaklarla dolu. Dediğim gibi, tuzak sadece soykırım ve Lozan ile sınırlı değil. Şöyle diyorlar; Önder Apo’nun demokratik ve siyasal hakları tanınmalı ve sağlam hukuki güvencelere alınmalı…
Tercümesi şu; Öcalan’ın serbest bırakılması yeterli değil, siyasette de önemli bir rol üstlenmeli. Siyasete girmesi için olanak sağlanmalı.
Ne bileyim, Öcalan’ın DEM’in başına geçmesi bile istenebilir. Saray’a yakın yazarlar, bu konuda bir süredir altyapıyı hazırlıyor. DEM, Kandil’in vesayetinden kurtulup Öcalan’ın kontrolüne geçerse, Türkiye partisi olacağı yazılıyor.
Cumhur İttifakı, Öcalan’a bu hakkı tanır mı?
Tanımazsa, PKK militanları “Öcalan’a siyaset yapma hakkı tanımadınız, yasal düzenleme yapmadınız, biz de silah bırakmıyoruz” diyebilir mi?
Bilemiyorum ama böyle bir şey diyebilirler; derler mi? Evet, derler!
Dikkatinizi çekerim, açıklamada PKK adıyla yürütülen çalışma sonlandırıldı deniyor. Başka bir isimle sürdürülebileceği mesajı veriliyor…
Dilerim bu olmaz…
Dilerim süreç detaylarıyla planlanmıştır. Dilerim her adımda nelerin yapılacağı konusunda mutabakat sağlanmıştır…
Dilerim diyorum ama, zannetmiyorum. Açıklamalar muğlak…
Mesela; Erdoğan, fesih ve silah bırakmanın tüm unsurlarını kapsadığını açıkladı (İran ve Suriye ayaklarını da) ancak KCK’dan yapılan açıklama sadece PKK diyor… Gördüğüm kadarıyla Ankara’da kimse ne olup biteceğine dair net bilgilerle donanmış değil.
Saray’ın baş hukuk danışmanı Mehmet Uçum, anayasa değişikliğinden bahsediyor ama hangi maddelerin ne şekilde değiştirileceğine dair bir bilgi verilmiyor.
Kör uçuşu derler ya… Halimiz bu…
Umuyorum ki, önümüzü net görebileceğimiz günler gelir…
Ama her şeye rağmen 80’li, 90’lı yılların karanlık döneminden sonra, bugünleri görmek güzel dostum!
