İstanbul’da yaşayan Nimet Gürel, gençlik yıllarında bir yürüyüş sırasında dikkatini çeken Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına bağlı Bahçelievler Şeyh Zayed Çocuk Evleri Sitesi’nde kalan çocuklarla kurduğu bağ sayesinde, 40 yıldır hayatını adadığı anlamlı bir yolculuğa çıktı.
65 yaşındaki Nimet Gürel, eşinin kıskançlığı nedeniyle hayatını kısıtlı bir alanda sürdürmek zorunda kalarak, 2 çocuk annesi olmanın zorluklarıyla başa çıktı. Ancak 26 yaşındayken, evinin yakınlarındaki Bahçelievler Şeyh Zayed Çocuk Evleri’ne yaptığı yürüyüş, hayatını tamamen değiştirdi.
İlk başta yalnızca bahçesinde gezmek için gittiği kurumda, çocuklarla bağ kuran Gürel, yıllardan beri gönüllü anne olarak onlarla vakit geçirmeye devam ediyor.
Bir rastlantıyla başlayan bu hikaye ile tam 40 yıldır çocuklara gönülden bağlanan Gürel, kek, kurabiye ve şekerlemelerle onların yüzlerini güldürüyor, oyunlar oynayıp dertlerini dinliyor.
Neredeyse her gün kuruma ziyarette bulunan Gürel, çocukların ihtiyaçlarını karşılayarak eğlenceli etkinlikler düzenliyor ve onlarla bol bol zaman geçiriyor.
Gürel, “Buradaki çocuklarım olmadan yaşayamam,” diyerek kendisinin kurumda “Nimet Anne” ya da “Nimet Babaanne” olarak tanındığını ifade etti.
Ayrıca, eşi yaşarken kıskanç olduğu için dışarı çıkamadığını belirten Gürel, yürüyüşleri sırasında o dönemde Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu olan kurumu fark ettiğini ifade etti. Gürel, “Oraya gideyim, bahçede gezerim,” dediğini ve eşinin buna izin verdiğini belirtti. Çocuklarla bağ kurmaya başladığını ve 40 yılın nasıl geçtiğini hâlâ anlayamadığını dile getirdi.
Çocuklarla zaman geçirmenin verdiği mutluluğu anlatan Gürel, bahçede oyun oynadıkları küçük çocuklara masallar okuduğunu ve çeşitli etkinliklere gittiğini söyledi.
“Saçların Beyazladı Babaanne Diyeceğiz”
Gürel, 26 yaşındayken haftada 2 gün gittiği kurumdaki çocuklarla kurduğu bağ sayesinde her gün oraya gitmeye başladığını kaydetti. “İnsanlar evde oturacaklarına çocuk evlerine gelsinler, onları sevip bahçede oyunlar oynasınlar,” diyen Gürel, eşinin vefatından sonra çocukların onun yaşlandığını anladığını ve ona “Saçların beyazladı, babaanne diyeceğiz,” dediklerini aktardı.
Şimdi çocukların kendisine babaannelik yaptığını ifade eden Gürel, bunun kendisi için çok değerli olduğunu, hayatı boyunca kimsesiz çocukları yalnız bırakmayacağını belirtti.
Ayrıca, eski mezun çocuklarla halen iletişimde olduğunu ve onlarla kahvaltılara gittiklerini kaydederek, bir gün metrobüste “Nimet Anne” diye bir ses duyduğunu ve eski bir öğrencisiyle karşılaştığını anlattı.
Gürel, hayatına dokunduğu çocukların kendisine mektuplar yazıp resimler çizerek önemli günlerde kendisini aradığını söyledi. “Kurumda kalan çocuklarım bana mektuplar yazıyor, resimlerimi çiziyorlar. Kendimi hep onların annesi olarak gördüm,” diyerek duygularını ifade etti.
Nimet Gürel, duygularını aktararak, “Kimsesiz çocukların sevgiye, şefkate ihtiyacı var. Gelip burada bir başını okşasa ya da bir kitap okusa, bahçede çocuklarla zaman geçirmenin mutluluğu, bu çocuklar içindir,” dedi.
Gürel, kurumda kalan bir çocuğun anısını da paylaşarak, çocuklarla olan bağın nasıl güçlendiğini ve onların yaşamlarını nasıl etkilediğini dinleyicileriyle paylaştı.
